Pagina's

maandag 22 april 2013

Het Mocht Niet Zo Zijn

De familie dankt dat ik er ben
vandaag bij de begrafenis.
Vreemd dat iemand die ik niet ken,
ik nu toch zo ontzettend veel mis.

Je kist is gesloten en dicht.
Ik zie je op een foto naast de kist.
De restanten zijn geen gezicht.
Je lot al zo snel beslist.

Ik geef je foto een kleine zoen
en leg een roosje bij je neer.
Door dit gebaar te doen
bewijs ik jou mijn laatste eer.

We moeten ons erbij neerleggen
dat niemand dit had verwacht,
dat is ook wat de sprekers zeggen.
Hopelijk rust je nu zacht.

Daarna gaan we te voet.
We verlaten nu de kerk
en lopen in een lange stoet.
Nog steeds houd ik me sterk.

Stiekem laat ik een traan,
zichtbaar maar klein,
als ik je de grond in zie gaan.
Het mocht niet zo zijn...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten