Pagina's

dinsdag 16 april 2013

De Schommel (Herschreven Versie)

In de speeltuin mag ik graag spelen.
Mijn moeder die neemt me mee
en net als bij velen
zijn we met z’n twee.

Eerst ga ik van de glijbaan en op de wipwap,
maar nu zie ik de schommel helemaal vrij.
Snel zet ik het op een lopen en ik ga rap
zitten en de schommel is helemaal van mij.

Ik vraag of mam wil duwen en doe mijn ogen dicht.
Ze duwt me met het grootste plezier.
Ik voel me zo ontzettend licht
en ik verdwijn weg van het hier.

Dan is het de schijn die mij bedriegt.
Mijn gedachtes hebben mij bedrogen.
Ik ben helemaal geen vogel die vliegt
dus open ik weer mijn ogen.

Ik ben daar waar niemand bij me is.
Op een plek waar niks goeds mij lijkt gezind.
Ik lig koud en alleen in de duisternis
en ik ben niet langer meer dat kleine kind.

Mijn moeder ben ik inmiddels helaas kwijt.
Liggend op mijn kamertje tussen de rommel
is dat nu eenmaal de keiharde realiteit.
Maar nog vaak denk ik terug aan de schommel.


Origineel Gedicht

Geen opmerkingen:

Een reactie posten