van station naar station,
rustig over het spoor.
En niemand die geeft erom.
rustig over het spoor.
En niemand die geeft erom.
Ze was
nog maar jong,
een jaar of negentien.
Ze beet op haar tong.
Ze had al zoveel gezien.
een jaar of negentien.
Ze beet op haar tong.
Ze had al zoveel gezien.
Weer een
station gehad.
Mensen stapten uit en in.
Onderweg naar de grote stad,
vermoedt niemand een ding.
Mensen stapten uit en in.
Onderweg naar de grote stad,
vermoedt niemand een ding.
Op
school werd ze gepest,
haar ouders net gescheiden
en in de liefde ging het niet best.
Ze wil niet meer lijden.
haar ouders net gescheiden
en in de liefde ging het niet best.
Ze wil niet meer lijden.
Nog geen
enkele onenigheid,
alles gaat rustig zijn gang.
De stoptrein is nog keurig op tijd
en de reis duurt niet meer lang.
alles gaat rustig zijn gang.
De stoptrein is nog keurig op tijd
en de reis duurt niet meer lang.
Het was
een zonnige middag,
ik liep over het plein.
Toen ik jou daar zag,
riep ik nog ‘’Stop! Trein!’’
Het mocht niet zo zijn...
ik liep over het plein.
Toen ik jou daar zag,
riep ik nog ‘’Stop! Trein!’’
Het mocht niet zo zijn...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten