Parkeergarage

In een parkeergarage

onder de grond.
Doorloop ik iedere etage
op zoek naar waar mijn auto stond.

Was het niet op deze plek
waar ik hem had geparkeerd?
Word ik nu gek
of loop ik weer verkeerd?

Ik volg de pijlen.
En daar achter die pilaar,
ik loop al mijlen,
eindelijk hij staat daar.
Maar dan blijkt het bedrog.
Want met veel verdriet
zie ik het toch,
mijn auto staat daar niet.

Ik blijf maar zoeken
naar dat vervloekte ding
in alle mogelijke hoeken.
Misschien een andere verdieping?

Ik zoek en ik zoek
maar wat een pech.
Hij staat in geen enkele hoek
en ik kan niet zonder auto weg.

Het zweet druipt in m’n nek.
De parkeergarage is verlaten.
Deze verdoemde plek
ga ik steeds meer haten.
Want de parkeergarage is mijn hart
en de auto is de waarheid.
Ik wist al vanaf de start,
dat mijn auto is kwijt.