Levenslang Gekraak

Kraak kraak,
gaat het bed op en neer.
Kraak kraak,
een liefdevol stel gaat tekeer.
Kraak kraak.
Er is een nieuw leven in de maak.
Een nieuw klein wonder.
Kraak kraak.

Kraak kraak,
schommelt het wiegje thuis.
Kraak kraak,
eindelijk uit het ziekenhuis.
Kraak kraak.
Terwijl mama uitrust waak
ik over papa en papa over mij.
Kraak kraak.

Kraak kraak,
kun je de houten vloer horen.
Kraak kraak,
mijn eerste stapjes naar voren.
Kraak kraak.
Stappen zetten doe ik vast nog vaak
nu ik door het leven begin te lopen.
Kraak kraak.

Kraak kraak,
zucht mijn oude bureautje.
Kraak kraak.
Stapels boeken en papier; een zootje.
Kraak kraak.
Weer te laat begonnen met een taak.
Weer stressen of ik mijn diploma wel haal.
Kraak kraak.

Kraak kraak,
opent langzaam de deur.
Kraak kraak,
kijk ik naar het lege interieur.
Kraak kraak.
Het was een uitgemaakte zaak
toen ik het te koop zag. Mijn eerste huis!
Kraak kraak.

Kraak kraak,
zegt de versleten barkruk.
Kraak kraak,
vanavond krijg ik geluk.
Kraak kraak.
Bij het eerste oogcontact was het raak.
Zo ontmoette ik mijn vrouw.
Kraak kraak.

Kraak kraak,
kreunt de oude schommelstoel.
Kraak kraak,
precies zoals ik me voel.
Kraak kraak.
Zolang ik niet dood raak
hoor je de stoel schommelen.
Kraak kraak.

Kraak kraak,
de laatste eer die de doodskist sprak.
Kraak kraak,
als ik de grond in zak.
Kraak kraak.
De kist die zorgt dat ik volmaak
de krakende cyclus van het leven.
Kraak kraak.