Pagina's

vrijdag 29 maart 2013

Acteur

Ik trek de gordijnen weer open.
Vandaag zit er weer een volle zaal
want ze hoefden geen kaartje te kopen.
De ademloze stilte is mijn onthaal.

Ik ga steeds meer in mijn rol leven
en begin weer buiten mezelf te treden.
Waar om gevraagd wordt zal ik geven.
Zo houd ik mijn publiek tevreden.

Nooit ben ik op een fout te betrappen
door de toewijding aan mijn rol.
Anderen zullen nooit kunnen snappen,
waarom ik dat doe en tegen welke tol.

Je ziet me altijd met een goed humeur.
Een echte optimist die bovendien
nooit iemand lastig valt met gezeur.
Die show laat ik ze altijd zien,
want ik ben een top acteur!

De rol is zijn eigen leven gaan lijden
toch blijft het niet de werkelijkheid.
Maar waarom zou ik gaan strijden
als ik nu makkelijk ontsnap aan de realiteit?

Zonder applaus is men afgedropen.
Toen het grote doek weer viel
was het stuk voor vandaag afgelopen.
Weer sterft een stukje van mijn ziel.

De spotlights stoppen met schijnen -
voor vandaag is het wel weer goed zo -
en ik sluit langzaam mijn gordijnen.
Morgen wacht weer een nieuwe show.

Je ziet me altijd met een goed humeur.
Een echte optimist die bovendien
nooit iemand lastig valt met gezeur.
Die show laat ik ze altijd zien,
want ik ben een top acteur!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten