Om mij heen bouw ik vier muren.
Geen deur tussen hier en buiten,
geen raam om door heen te gluren.
Voor eeuwig laat ik mij opsluiten.
Hopelijk zal iedereen mij vergeten
als ik onderduik in mijn bunker.
Want je mag nimmer en nooit weten
hoeveel ik naar jouw liefde hunker.
In deze kamer van steen
is mijn pijn overbodig.
Ik ben voor altijd alleen
want ik heb niemand nodig.
Ik zal je vrijheid niet meer beperken.
De hele wereld ligt weer aan je voeten.
En als ik alles heb kunnen verwerken,
dan kunnen we elkaar opnieuw ontmoeten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten