Pagina's

dinsdag 14 januari 2014

Kat en Muis

Ze was een kat
en ik een muis.
Als ze ergens anders zat
danste ik op de tafel thuis.

Was ze wel thuis
dan speelden we een spel
van een kat en een muis.
Ze pakte me altijd snel.

Dan trekt ze aan m’n staart
of neemt me in haar bek.
Maar mijn leven wordt gespaard
want ik ben een speeltje, geen snack.

Maar sommige dagen als zij
ergens anders is en hier niet.
Dan is de tafel helemaal van mij
en dans ik alsof niemand me ziet.

Dood & Verderf

Dood en verderf is overal.
Een winkelier tijdens een overval.
De dief hield het pistool pal
voor z’n hoofd en gaf een knal.

Een zakenman, nog een jonge heer,
haastte zich door het drukke verkeer.
Haalde zijn vlucht maar stortte neer.
Nu is hij hier ook niet meer.

Ze was zeventien en een pracht
van een meid, maar die ene nacht
werd ze vermoord nadat ze was verkracht.
Haar lichaam vonden ze in de gracht.

Twee brugklassers van twaalf jaar
fietsten naar huis met elkaar.
Eén zag geen auto, dus geen gevaar,
stak over en zijn einde was daar.

Een moeder van drie
gebruikte drank als magie.
Dan waren ze even weg al die
problemen. Nu is zij ook foetsie.

Dood en verderf tegenwoordig een standaard
op het nieuws waarop ik wel ben uitgestaard.
Ik vraag me af waarom ik ben gespaard
en wie is zijn leven nou wel echt waard?

maandag 13 januari 2014

Schaduwleven

Die paar meter, paar seconden.
Het waren er helaas genoeg
om je ernstig te verwonden.
Het was de dood die de klok sloeg.

Een doodgewone winterse dag.
Niemand die dit had verwacht.
Het werd een hard gelag.
We verloren je diezelfde nacht.

Ik moet niet meer huilen,
maar heb nog wel verdriet.
De tranen vullen de kuilen
achtergelaten in m’n hart niet.

Herinneringen vervagen met de tijd
en dat doet mij toch zo zeer.
Want ik wil ze helemaal niet kwijt.
Toch onthoud ik niet alles meer.

Het leven gaat ongehinderd door
en soms lijkt het zelfs wel gewoon.
Nieuwe herinneringen doen zich voor.
Maar naast mij, altijd, een schaduw zonder persoon.

zaterdag 28 december 2013

Gescheiden Levens

Moeder deze is voor jou
omdat ik van je houd,
maar dat nooit zeggen wou.
Want ik bleef niet trouw
aan de sterke vrouw
die tegenslag
zag
op tegenslag,
tot de dag
dat je lag
in een kist.
Iedereen die je mist.
Nu sta ik hier alleen
tegenover een steen,
omdat ik oprecht zeggen wou:
‘’Lieve mam, ik houd
echt ontzettend veel van jou!’’

Vader deze is voor jou
omdat ik van je houd,
en je altijd vertrouw.
Je was er in de kou
en in tijden van rouw.
Een vangnet
met
een inzet
opgezet,
en ons gered.
Je hebt een leven
aan ons gegeven.
En die is soms zwaar,
maar samen met elkaar
slepen we ons overal doorheen.
Dus schrijf ik dit voor jou alleen:
Pap je bent altijd mijn nummer één!

Twee gescheiden levens geleid
met ieder zijn  eigen strijd.
De één is het inmiddels kwijt,
de ander duurt een eeuwigheid.
Maar er werd geheid,
niet eens even
opgegeven.
En jullie bleven
maar geven
om te overleven.
Voor jullie zelf maar ook mij
en mijn broertjes erbij.
Ondanks dat we er middenin zaten
werden we nooit achtergelaten.
En ook al zit het nooit eens mee,
met ons komt het toch wel oké,
daarom is deze voor jullie twee.

Liefde 2

Brandende tranen.
Schroeiend langs m’n kop,
maar ik kan ze niet meer voelen.
Ze raken nooit eens op.

Stekend hart.
Weet niet wat het wil,
maar wel wat het mist.
Soms staat het even stil.

Moordende leegte.
Niemand om me heen,
maar ik wil niemand bij me.
Toch zoek ik naar iedereen.

Hatelijke liefde.
Ik mis je steeds meer,
maar wil je steeds minder.
Ogen dicht: daar ben je weer.

woensdag 11 december 2013

Nieuwe Ik

Wat ik doe, dat doe ik goed.
Ik maak ook wel eens een fout,
maar dat is niet wat er toe doet.
Het goede is wat men van je onthoud.

Ik ben gestraft en heb pijn.
Voor mijn zonden deed ik boete,
maar dat behoort nu in het verleden.
Voor mij ligt een geheel nieuwe route.

Wat ik doe is knap
en ik word steeds beter.
Stap voor stap, 
meter voor meter.

Er was geen openbaring
waardoor ik ben opgestaan.
De enige logische verklaring
is dat ik er vol voor ben gegaan.

De verhalen in mijn hoofd.
Ik ben erg zeker van mijn zaak.
Dat ik stappen maak is nu beloofd.
Elk woord dat ik papier zet is raak.

Wat ik doe is knap
en ik word steeds beter.
Stap voor stap, 
meter voor meter.

maandag 25 november 2013

Wensen & Verlangens

Jij was alles wat ik kon wensen & verlangen.
Ik moest je, kostte wat het kost, vangen.
‘’Je bent het mooiste wat ik ooit heb gezien,
dus mag ik van jou deze dans?
Ik weet dat ik je niet verdien,
maar geef mij alsjeblieft een kans!’’

Jij bent alles wat ik kan wensen & verlangen.
Dat lieve gezichtjes met kuiltjes in je wangen.
Samen met jou aan mijn zij
dan lijkt mijn leven compleet.
Dan gaat de wereld aan me voorbij
en ben ik het die mezelf vergeet.

Je leek alles wat ik kon wensen & verlangen,
maar uiteindelijk liet je me hangen.
Ik verlang dat de zon weer schijnt
dan hoeven m’n tranen niet als regen te fungeren.
Ik wens dat je uit mijn hart verdwijnt
en dat je nooit terug zult keren.