Het Regent Stuiterballen

Het is een warme lentedag
als ik bij de buren kom.
We zitten gezellig in de tuin,
maar plotseling slaat het weer om.

Er hangen grote wolken,
maar de lucht is nog blauw
en de wolken helder en wit.
Niemand wist wat er gebeuren zou.

Plotseling valt er een bal
die stuitert wat op en neer.
Iedereen kijkt vlugt omhoog
en tot onze verbazing vallen er meer.

Iedereen zit zo vastgeroest
dus laat ze maar vallen.
We mogen wel wat losser gaan,
daarom regent het nu stuiterballen.

Dansen Met De Duivel

‘’Mag ik van u deze dans?’’
vroeg ze met een mysterieuze lach.
Ik dacht dit is eindelijk mijn kans
bij een meisje dat er leuk uitzag.

Het voelde zo vertrouwd
dus ik pakte haar hand.
Die voelde ontzettend koud.
We dansten richting de rand.

Ze pakte me vast en smeet
me over de rand naar benee.
Toen greep ik haar beet
en we vielen met z’n twee.

We vielen ontzettend snel
en ik zag dat ze haar ogen sloot.
We kwamen neer in de hel
waar we dansen tot na de dood.

Dansen met de duivel
in het hellevuur.
We zetten steeds ieder een pas
tot we beiden vergaan tot as.
In 10.000 graden Fahrenheit
ben ik het nu die de dans leidt.

Beetje Verward: Heen en Weer

Van omhoog naar beneden gaan.
Van vallen en weer opstaan.
Van iets goeds naar iets slechts.
Van links naar rechts.

Wat is er aan de hand?
De wereld lijk een vierkant
en toch is de wereld rond.
Ben niet ziek maar ook niet gezond.

Van stoppen en weer door.
Van achter naar voor.
Van gewoon naar gestoord.
Van zuid naar noord.

Eerst wil ik dit en dan dat.
Ik ben het inmiddels wel zat.
Ik wil luisteren naar mijn hart
maar ik ben een beetje verward.

Doorzetter

De wereld is slecht.

Alles valt om.
Van kaarsrecht
naar bananenkrom.

Al onze pijnlijke wonden
in ons miserabele leven,
en alle gemaakte zonden.
Het wordt ons niet vergeven.

Beoordeelt om het kaft

en niet om het hart.
Het leven dat straft
ons ongenadig hard.

Maar het is dan niet
zo dat ik mij eraan stoor.
Het doet weleens verdriet,
maar ik ga gewoon door.

Beetje Verliefd: Kriebels

Je bent zo mooi. Je glimlach,
diepe ogen en lange haar.

We hebben samen altijd plezier,
maar we passen niet bij elkaar.

Toch zou ik het willen proberen.
Gun me die kans, alsjeblieft!

Want ik moet het eerlijk toegeven
ik ben een klein beetje verliefd.

Niet tot over mijn oren,
maar net iets minder.

Een dikke rups in mijn buik
in plaats van een vlinder.

Ik nog steeds wel eten
en mijn leventje gaat door.

Maar als ik ’s nachts lig te slapen
kom jij in al mijn dromen voor.

Ik weet dat het niet is voorbestemd,
toch verlang ik naar je zoen.

Ik ben een beetje verliefd
en ik kan er niks aan doen.

Dichten

Met ongekende snelheid raast

mijn pen over het papier.
Een lach op mijn gezicht
vertoont mijn groot plezier.

Het laten rijmen van woorden.
Het is leuk om te dichten.
Jouw emoties en gedachten
verwoorden zonder plichten.

De pen raast maar door met
een fijne sierlijke gratie.
Ik lijk niet meer te kunnen
stoppen, vol met inspiratie.

Voor altijd wil ik doorgaan,
ik hoop dat ik nooit stop.
Het enigste nadeel is dat
uiteindelijk raakt de inkt...

Vlucht Met Me Mee

Vlucht met me mee

over gesloten grenzen
en de eindeloze zee,
op zoek naar onze wensen.

Een wens van vrijheid.
De hoop die verbreedde.
Van onze angsten bevrijd.
Een zoektocht naar vrede.

Startend met een schoon geweten
staan we dan op de grens,

met de schoenen versleten,
als een nieuw, herboren mens.

We hoeven niet meer te verstoppen
en niet meer weg te lopen.
We kunnen eindelijk stoppen
en beginnen met te hopen.

Ontsnapt van alle ellende
zijn we eindelijk vrij maar,
hier in het grote onbekende
zijn we ook alleen met elkaar.