Vragen In Het Donker

Ik heb allemaal vragen,
zoveel vragen voor jou.
Maar weet niet of je het kan verdragen
als ik je al deze vragen aan je stellen zou.

Zijn er nog momenten dat je denkt aan mij?
Weet je nog hoe je om mijn klunzigheid lachte?
Zijn er nog momenten dat je denkt aan wij?
Weet je nog hoe je altijd mijn pijn verzachtte?

Veranderde jij zo veel of ik niet genoeg?
Paste mijn plan niet meer in jouw plan?
Was het nu te laat of begonnen we te vroeg?
Weet jij of ik nu nog wel zonder jou kan?

Was ik het die je dromen in de weg stond?
Was mijn vrijheid jouw beperking?
Weet je hoe ernstig je mij hebt verwond?
Wanneer wordt acceptatie verwerking?

Vaak stel ik deze vragen ’s nachts in het duister,
hopende dat de dag komt dat je mij hoort.
Maar hoe geconcentreerd ik ook luister,
stilte is altijd het enige antwoord.

Verloren

Verliesimpact, coping en support.
Je moet er maar mee leren leven
dat je hele leven is ingestort.
Het is verboden om op te geven.

Ik word inmiddels zwaar gefrustreerd
want het voelt alsof ik mijn tijd verdoe.
Als je zo ontzettend veel van verlies leert
waarom wens je het dan niemand toe?

Het is dan ook helemaal geen groot gemak
om te kiezen je van je leven te ontdoen.
Toch noemen we een zelfmoordpleger zwak,
omdat hij durfde wat niemand durft te doen.

Inmiddels ben ik goed de weg kwijt.
Dat is alweer het zoveelste verlies.
Maar ik verlies nu ook mijn spijt
dat ik de dood boven het leven verkies.

De Kluizenaar

Om mij heen bouw ik vier muren.
Geen deur tussen hier en buiten,
geen raam om door heen te gluren.
Voor eeuwig laat ik mij opsluiten.

Hopelijk zal iedereen mij vergeten
als ik onderduik in mijn bunker.
Want je mag nimmer en nooit weten
hoeveel ik naar jouw liefde hunker.

In deze kamer van steen
is mijn pijn overbodig.
Ik ben voor altijd alleen
want ik heb niemand nodig.

Ik zal je vrijheid niet meer beperken.
De hele wereld ligt weer aan je voeten.
En als ik alles heb kunnen verwerken,
dan kunnen we elkaar opnieuw ontmoeten.

Ziektebeeld

Ik ben al jaren ziek,
maar niemand die het ziet.
Al snel oordeelt het publiek:
"Wat niet is te zien, is er niet."

Het ergste van mijn ziektebeeld
is dat ik er helemaal alleen voor sta.
Men vindt dat ik mijn ziekte verbeeld,
ik zit alleen maar aandacht achterna.

Mensen zijn zo ontzettend blind,
dat ze alleen met hun ogen kijken.
Waardoor men al gauw wat van je vindt
zonder eerst naar je binnenste te kijken.

...

Tijdens mijn ochtendgymnastiek
was er een gedachte die ontstond.
Misschien is de rest van de wereld ziek
en ben ik kerngezond!

Onwetendheid

Soms zet ik mijn verstand op nul
en doe alsof ik van niets weet.
Het leven is zoveel makkelijker
als je zoveel mogelijk vergeet.

Wie kennis van zaken heeft hoort erbij,
en onwetendheid is sociaal verboden.
De eeuwige zoektocht naar kennis
is een zoektocht die je zal doden.

Waarom zoeken naar het begin van het einde?
Je kunt genieten van het einde van het begin.
Als je er helemaal niets meer van begrijpt
dan maakt het leven soms veel meer zin.

Ze zeggen ''wijsheid komt met de jaren'',
dus wil ik zoveel mogelijk jong blijven.
Verdrink ik in mijn eigen onwetendheid
dan kom ik vanzelf weer boven drijven.

Keep It Simple

Take your time to hurry up.
Everybody has a place to go,
so start running and never stop.
But you’ll always be too slow.

You’re racing against the clock
without enjoying the track.
You lost, you’re finished and stuck
and there is no turning back.

Let’s keep it simple,
life’s already too hard.
Why run a losing race,
when you can stay at the start?

You always plan every little detail.
You’re trying as hard as you can,
yet I already know that you’ll fail.
Life never goes according to plan.

It’s so simple, just give in.
Don’t try too hard anymore.
Embrace moments you’re livin’.
Life has so much more in store.

Let’s keep it simple,
life’s already too hard.
Why run a losing race,
when you can stay at the start?

Koude Kille Nacht

Huil, huil mijn lieve schat
als de koude, kille nacht je teveel wordt.
Huil, huil het kussen nat.
De dag was lang, dus de nacht is kort.

Wees niet bang en laat je gaan.
Niemand anders ontneemt je de pijn.
Gooi alles eruit, tot de laatste traan.
In gedachten probeer ik bij je te zijn.

Misschien klinkt dit enigszins cliché,
maar huilen is soms het beste medicijn.
En vannacht huil ik op afstand met je mee,
zodat je niet alleen verdrietig hoeft te zijn.

Laat mij een klein deel door vreugde vervangen.
Laat mij dat kleine deel voor jou uithuilen.
Maar jouw tranen rollen niet over mijn wangen,
hoe graag ik ook met je zou willen ruilen.

Huil, huil mijn lieve schat
als de koude, kille nacht je overkomt.
Huil, huil het kussen nat.
Ik ben weer bij je als de zon opkomt.