Realisatie

In het kleine dorpje is geen leven te bekennen want het is al laat.
Onder de sterrenhemel loop ik als eenzame wandelaar over straat.
Van ster naar ster trek ik, met mijn vinger, denkbeeldige lijnen
om zo jou naam in deze duistere nacht te laten verschijnen.

Het naar de sterren opgeheven hoofd doe ik naar beneden.
De dag dat je me achterliet is inmiddels een tijdje geleden,
toch blijft die pijnlijke dag zo vers in mijn herinneringen.
En hoe hard ik ook probeer, ik kan het niet verdringen.

Toen je uiteindelijk weg liep bleef ik staan
en ik vraag me af waarom ik je liet gaan.
Maar telkens als ik mijzelf die vraag stel
dan weet ik het antwoord eigenlijk wel.

Realisatie.

Want ruzie’s zijn er altijd geweest, in het groot en in het klein.
Dan zeiden we soms dat we zonder elkaar beter af zouden zijn.
Maar beiden wisten we, hiervan was geen enkel woord waar
en diezelfde dag maakten we het goed en waren we bij elkaar.

Maar nu kon je voelen dat het einde in de lucht hing.
En nu voelde ik binnen in me dat er iets dood ging.
Deze situatie was anders dan iedere andere situatie.
En dat wist ik zeker, simpelweg, door de realisatie.

De realisatie die was er nog nooit hiervoor
en daarom drong het meteen tot me door.
Realisatie komt als de liefde verdwijnt,
want realisatie betekend het bittere eind.

1000 Woorden

Op mijn kamer vind ik een oude doos
en opeens komt het verleden dichtbij.
Ik open de doos, kijk naar de foto’s
en denk: ‘’Wat lijk ik toch steeds blij.’’

Ineens worden alle emoties onthuld
uit het verleden dat ik was ontdoken.
Zittend in een kamer met stilte gevuld
worden 1000 woorden gesproken.

Uit de doos haal ik een oude brief
en ik lees hem weer eens door.
Ik schreef hem voor een oud lief
en ik herinner me weer waarvoor.

Ineens worden alle emoties onthuld
uit het verleden dat ik was ontdoken.
Ik weet dat een brief niet hardop spreek of lult
toch hoor ik dat er 1000 woorden worden gesproken.

Stiekem laat ik nog één kleine traan.
Ik voel nog steeds de schuld en pijn
maar als alles anders zou zijn gegaan
dan had ik nu niet mijzelf kunnen zijn.

Ineens worden alle emoties onthuld
uit het verleden dat ik was ontdoken.
Maar ook nu ik geen tegenspraak meer duld
worden er tegen mij 1000 woorden gesproken.

Duistere Droom Der Depressie

Opgesloten
in een kamer met vier witte muren,
een witte vloer en een wit plafond.
Er zijn geen ramen, er is geen deur.
Geen verschil tussen seconden en uren.
Is het nacht of schijnt buiten de zon?
Mijn enige zekerheid is de witte kleur.

Mensen
waarvan ik dacht dat zij om mij gaven
hebben mij in deze witte cel achtergelaten.
Ik riep ze, maar zij hebben mij genegeerd.
Voor hen was ik allang dood en begraven.
Op dat moment begon ik tegen mijzelf te praten
totdat één van de stemmen tegen mij was gekeert.

Oorlog
is inmiddels uitgebroken in mijn witte cel.
De losgebroken stem zit nergens en overal
en elke schreeuw is een aanval op mijn verstand.
Liever vecht ik met de duivel in de brandende hel.
Telkens als ik terug schreeuw in een tegenaanval
dan sta ik te schreeuwen tegen een witte wand.

Woorden
die hij roept weten me telkens weer te raken.
Doorgedraaid sla ik mijn hoofd tegen de muur.
Een rode vlek op de muur, even is de stem stil.
Ik sla door tot ik mijn schedel hoor kraken.
Ik maak deze witte kamer zo rood als vuur.
Ik begrijp nu, dit is wat de stem van mij wil...

Liefde Breekt De Tijd

De jongen is van het verleden
waarin hij veel pijn heeft geleden.
Hij heeft zelfs moeite met het heden
door de problemen die hij heeft vermeden.

Het meisje van de toekomst kijkt vooruit
en ze is daarom allang over alles uit.
Ze heeft zelfs beeld van de perfecte bruid
en hoe vaak ze muisjes wil op de beschuit.

Hun gedrag leek dan ook continu,
tegenover elkaar, nogal cru.
Maar door het verschil in individu
bloeide er een liefde op in het nu.

Dat deze jongen bij dit meisje past
blijkt juist te kunnen door dit contrast.
Van het toen en later hebben ze geen last
want in het nu zitten zij nog steeds vast.

Don't Cry Tonight

He left you all alone
with your heart broken.
Lots of tears have flown
and words were spoken.

He left you in the worst condition.
He was able to let you go.
Even though it was a hard decision,
this might be all you need to know.

Don’t cry yourself to sleep.
His choice wasn’t right
and the wound is deep.
But please, don’t cry tonight.

When he walked away
your feelings weren’t gone.
Can you look me in the eye and say
you’ve got the strength to carry on?

You deserve so much better.
Someone who’s always there.
I’m writing you this letter
to let you know I still care.

Don’t cry yourself to sleep.
His choice wasn’t right
and the wound is deep.
But please, don’t cry tonight.

Don’t cry tonight.
Don’t give up the fight.
You didn’t do anything wrong.
You were always so strong.
Don’t give up, I’m here for you
and lots of others too.
You can’t afford to sleep any less.
Dream on little princess.

Don’t cry yourself to sleep.
His choice wasn’t right
and the wound is deep.
But please, don’t cry tonight.

Helemaal Knetter

Ik liep rustig op het voetgangerspad
en kwam in botsing met een kleine etter.
Later merkte ik dat mijn beurs was gejat.
Ik werd helemaal knetter
woedend.

Ik keek naar de villa van het echtpaar.
Hun bankrekening is dan ook vetter,
want zij hebben alles perfect voor elkaar.
Ik werd helemaal knetter
jaloers.

Ik kon niet stoppen naar haar te staren.
Ze was een bloedmooie spetter
met haar diepe ogen en blonde haren.
Ik werd helemaal knetter
verliefd.

Ik zou nooit iemand gaan slaan,
maar deze man bleek een doorzetter.
Het bloed kwam onder mijn nagels vandaan.
Ik werd helemaal knetter
gestoord.

Kort Maar Krachtig!

Kort maar krachtig.
God allemachtig!
Een mes zo vlug
gestoken in mijn rug.
De dader was hem al gesmeerd
voor ik mij had omgekeerd.
Het gebeurde zo onverwacht
dat ik alleen maar dacht:
‘’God Allemachtig!
Kort maar krachtig.’’